Ik val meteen met de deur in huis: Hoe ga jij om met ‘borrels’?
En voordat iedereen nu gaat reageren met het aantal borrels wat hij/zij drinkt per week, over die borrels heb ik het natuurlijk niet ;-).
Ik heb het over die mini borreltjes die je in je buik voelt die ontstaan wanneer je stilstaat bij een bepaald idee. Die, wanneer je er langer over nadenkt, van mini borreltjes naar grote bellen gaan. Bellen die van je buik naar je hart zweven en rondjes blijven vliegen totdat ze bruisen. Waar je bij voelt ‘ohhhh, dit is gaaaaaf!’
Herken je ze? Over die magische borreltjes heb ik het dus. Want ik voel ze, maar dan echt ;-).
Nu is natuurlijk de vraag wat je vervolgens met die borrels gaat doen. Want eerlijk gezegd, deze borrels had ik een jaar geleden ook al. Ik hoor mezelf nog zeggen ‘als ik later groot ben, dan…’.
En die ‘dan…’ waren mijn borreltjes. Zorgvuldig verpakt in ‘als ik later groot ben’.
Ik kreeg direct de vraag ‘hoezo, als je later groot bent?’ Waarom niet gewoon nu?
En daar kwamen ze hoor, de ‘borrelprikkers’. Oftewel, mijn excuses: ’te weinig klanten op mijn maillijst’, ’te weinig ervaring’, ‘hoezo zou ik dat nu al kunnen’, ‘is het wel waardevol genoeg’ enz.
En zo verdwenen ze een voor een totdat ik ze niet meer voelde. Oh ze waren er nog wel hoor, maar veilig opgeborgen, ’teveel ja maars’.
Nu neem ik een aantal weken de tijd. De tijd om langzaam mijn diensten zo te maken zoals ik het echt wil. Waarbij de borrels de kans krijgen om te gaan bruisen. En dat is best een tikkie eng. Omdat ik dingen voel borrelen die niet zo standaard zijn. Die geld kosten, tijd vragen, investering vragen. Niet alleen van mij, maar ook van de mensen die hier gebruik van gaan maken. En ondertussen voel ik dat het prachtig gaat worden. En waardevol. Groots. Puur.
Met dat ik dit tik, voel ik die ‘borrelprikker’ alweer aankomen, ‘wat als…’.
Maar dit keer ga ik hem negeren. Dit keer laat ik die borreltjes komen en onderzoek ik ze. Schrijf het uit, voel ik wat er kan. En, heel nuchter, bekijk ik ook wat er allemaal voor nodig is en wat de organisatorische kant allemaal met zich mee brengt.
En nee, de borrels zijn nog niet helemaal volledig aan het bruisen. Het is nog niet helemaal zover of klaar, ik heb nog wat stappen te zetten. Nog wat ‘borrelprikkers’ te verslaan. Maar toch, het komt er aan, zeker weten.
Al een beetje benieuwd? Hihi, speciaal voor jou (en dat is echt waar, dit is de eerste keer dat ik er naar buiten iets over zeg!) als lezer, een tipje van de sluier…
Iets met de volgende woorden: ‘aandacht, zakelijk, stappen zetten, praktisch, persoonlijke groei, verdieping, echtheid, alle tijd, samen, kleinschalig, ontspannen, 3-daagse, sfeer.’
Whaaah, nu is het wel echt natuurlijk. En dus ben ik heel benieuwd wat die woorden bij jou oproepen.
Wanneer je bovenstaande woorden leest, hoe klinkt dit? Zijn het woorden waar jij nieuwsgierig van wordt en denkt ‘vertel!’?
Ik ben benieuwd, ook wanneer het je niks lijkt. Dus laat je het me hieronder weten?
Tot slot wil ik je vandaag stil laten staan bij jouw borrels. Borrels die er misschien al heel lang zijn, maar nog bijna verstopt zitten in je tenen. Omdat jouw ‘borrelprikkers’ zich verzamelt hebben en ze doorprikken nog voordat ze je hart hebben kunnen bereiken. Sta jezelf vandaag toe te dromen, de borrels te laten bruisen.
Wat als er geen ‘borrelprikkers’ zijn, wat voel jij dan dat je mag gaan doen?
Stop met doorprikken, maar laat ze gaan die borrels. Tover je gevoel om in een concreet plan. Stap voor stap, in jouw tempo. Maar laat je niet verleiden om ze kapot te prikken. Ze komen er toch wel een keer uit. En dan wordt het prachtig.
Maar dat weet jij natuurlijk allang ;-).
Liefs,
Wendy
Ps. Mocht je nou tegen dingen aanlopen waar je zelf niet uitkomt, mail me gerust: wendy@juistjij.com, kijken we er samen naar. Of kijk bij de Juist Jij Trainingen of dat iets voor jou is. Gewoon om er voor te zorgen dat jouw borrels ook gaan bruisen.
